door Dr. Saskia Bosman
Biogeometrie werkt door resonantie en door omvorming van (subtiele) energie. Een en ander wordt bewerkstelligd door middel van vormen, die op dit moment experimenteel toegepast worden in de gezondheidszorg, de architectuur en de landbouw. De bedoeling is dat deze vormen de gezondheid bevorderen, genezing ondersteunen en schadelijke energievelden neutraliseren. De wetenschap van de biogeometrie is ontwikkeld door de Egyptische architect Dr. Ibrahim Karim, die daarbij gebruik maakt van de Egyptische radiësthesie. De trillingsniveaus en -kwaliteiten van de biogeometrische vormen worden gemeten met een pendel boven een schaalverdeling. Hoe zouden we de werking van biogeometrische vormen theoretisch kunnen onderbouwen? In welk groter resonantie-kader past de biogeometrie? Dit zul je lezen in onderstaand artikel, waarin beschreven wordt met welke trillingen op, in en om de Aarde alle levende cellen resoneren (meetrillen), hoe het geheel aan trillingen in harmonie gebracht kan worden en welke rol de biogeometrie hierin kan spelen.
In zowel de alternatieve geneeskunde als in de wetenschap wordt steeds duidelijker dat iedere levende cel op Aarde een electrisch en magnetisch oftewel electromagnetisch energieveld om zich heen heeft, dat trilt.1 Dit trillen is heel duidelijk in het menselijke EEG of electroencephalogram. Dit is een registratie van zgn. “hersengolven”, de electrische activiteit van het menselijke brein. Deze komt in diverse frequentiebanden voor tussen 0 en 30 Hz (d.i. Hertz oftewel het aantal trillingen per seconde). De golfband die hoort bij ontspannenheid is de alfa-band, van 7 tot 13 Hz. De meeste mensen vertonen deze zodra zij hun ogen sluiten en zich lichamelijk en mentaal ontspannen.
Robert Becker2 beschrijft dat het frequentiespectrum van een EEG (dat rijk is aan alfagolven) als twee druppels water lijkt op het frequentiespectrum van de micropulsaties van het aardmagnetisch veld, die we kennen als de Schumann-resonantie. De Schumann-resonantie is de trilling van een electromagnetisch veld tussen het aardoppervlak en de onderkant van de ionosfeer, de bovenste luchtlaag. De voornaamste en basis-frequentie van de Schumann-resonantie bedraagt 7,8 Hz. De overeenkomst met het Schumann-frequentiespectrum geldt ook voor het EEG van alle levende organismen, die hersenen hebben. Ik vermoed dat dit zelfs het basis-spectrum van electromagnetische trillingen is van alle levende cellen op Aarde, ook van planten. In de hersenen komen de alfagolven waarschijnlijk uit de diepte; de hersenstam, die in het verlengde ligt van ons ruggenmerg en waaraan de twee helften van de grote hersenen, de kleine hersenen, de hypofyse en de pijnappelklier (epifyse) vast zitten.
Becker vermoedt dat bij mens en dier structuren in de hersenen, die kleine magnetiet-kristallen bevatten, waaronder de pijnappelklier, betrokken zijn in het afstemmen van de hersenen op de Schumann-basisfrequentie. Hoe planten, bacteriën en schimmels dit doen (als ze het doen) is mij niet bekend. Het electromagnetisch veld van iedere levende cel zal zonder meer beïnvloed worden door de Schumann-resonantie. Deze wordt op zijn beurt waarschijnlijk in stand gehouden door de electrische ontladingen die wereldwijd plaatsvinden in onweersbuien. Onweersbuien hebben een belangrijke rol gespeeld bij het ontstaan van leven op Aarde. Ze slaan het electromagnetisch veld van de Aarde aan als een snaar, waardoor de Schumann-resonantie in stricte zin niet echt een resonantie is, want onweer is geen continu trilling maar vormt als het ware met iedere bliksem een kortstondige “dreun” tegen dit veld: het aanslaan. De Schumann-resonantie is het sterkst als er veel onweersbuien zijn in de aardatmosfeer.
De Schumann-basisfrequentie (7,8 Hz) vertoont kleine variaties; dagelijkse af-en toenames van een halve Hertz. De Amerikaanse geofysicus Gregg Braden denkt dat deze frequentie echter dramatisch aan het stijgen is.3 Bij het inlezen van metingen via het Internet, heb ik dat nog niet kunnen zien, maar wie weet heeft hij (of zijn collega’s) op een andere manier gemeten of hebben ze zelfs een ander soort trilling opgepikt.4 Waarschijnlijk zullen we, naarmate de zomer nadert, wel enige verandering in de Schumann-basisfrequentie gaan zien ten gevolge van de zonne-activiteit. Deze vertoont een 11-jarige cyclus en is nu bezig om snel naar een maximum te stijgen, dat aanstaande zomer bereikt wordt. Bovendien kan de toegenomen zonne-activiteit magnetisch stormen oftewel storingen in het magnetisch veld veroorzaken rond de Aarde. De zonne-activiteitscyclus doet de dikte van de jaarringen in bomen variëren en heeft nog wel meer invloeden op het plantenrijk, het dierenrijk en waarschijnlijk ook op menselijk gedrag.
Volgens Braden zou de Schumann-basisfrequentie, die lange tijd een constante waarde van 7,8 Hz heeft gehad, nu op 13 Hz aangekomen moeten zijn, wat hij ziet als resonerend met een nieuwe dimensie of evolutiestadium waar we als wereld ingaan. Dit wordt gekenmerkt door een continu menselijke staat van onvoorwaardelijke, universele Liefde, Eenheid (in verscheidenheid) en Compassie.3 Als Bradens idee waar is, dan betekent het dat alle levende cellen op Aarde zich aan deze nieuwe frequentie moeten aanpassen.
Deze bewustzijnstoestand zelf wordt gekenmerkt door heel bepaalde trillingen. Deze vinden we in zowel het EEG als het ECG (of EKG, electrocardiogram; electrische activiteit van onze hartslag) en in de magnetische trillingen, die gemeten kunnen worden in de grond. Zulke metingen zijn gedaan door Daniel Winter in de VS. Als iemand zich ontspant en liefde zendt naar de Aarde door meditatie, gebed of het doen van een medicijnwiel-ritueel, komen zijn/haar hersengolven, hartslag en de magnetische trillingen in de grond waarop hij/zij bezig is, met elkaar in harmonie en gaan in hun frequentiespectrum de gulden snede verhouding vertonen, oftewel Phi. Phi is 1,618...... en een eindeloze rij getallen erachter (zie resonantie-afbeelding). Deze harmonische trillingsreeks geeft zodanig vorm aan het magnetisch veld in de omgeving, dat het zeer bevorderlijk wordt voor leven, dus ook voor de plantengroei.5 Merkwaardig genoeg heeft het HeartMath Institute in de VS ontdekt dat het zenden van liefde in een ontspannen toestand, ook het DNA (ons erfelijk materiaal) tot een gunstige expressie brengt, die de gezondheid bevordert. Dit gebeurt zelfs als mensen liefde sturen naar een celkweek in het laboratorium.
Bijvoorbeeld: onder invloed van liefde worden kankercellen geremd en gezonde cellen juist gestimuleerd in hun vermenigvuldiging.6
De Phi-verhouding vinden we terug in het pentagram; de vijfhoek of vijfpuntige ster (zie resonantie-afbeelding, net onder het midden) in het platte vlak. Ruimtelijk uitgewerkt wordt deze een “bol” bestaande uit twaalf vijfhoeken; een pentagonale dodecaëder. Ik noem dit verder een dodecaëder, al zijn hier nog meer soorten van. Wiskundig vertonen de golven dus een relatie met het pentagram en met de dodecaëder. Hoe kun je nu frequenties in vormen omzetten? Dat lijkt een ingewikkelde zaak, maar wellicht kan de wetenschap van de Cymatica ons daar een antwoord op geven. Deze is ontwikkeld door de Zwitserse arts Hans Jenny, die op foto en film vastgelegd heeft hoe vloeistoffen, zeepbellen en poeders geometrische en organische vormen kunnen aannemen, waaronder de dodecaëder, onder invloed van geluid en magnetische velden.7
Het interessante is nu, dat de dodecaëder op allerlei niveau’s in allerlei grootten is terug te vinden. Wanneer je dodecaëders opeenstapelt, deels in elkaar geschoven, kun je langs de ribben twee spiraliserende lijnen trekken, een zgn. dubbele helix, die meetkundig precies de vorm en verhoudingen heeft van het wenteltrap-vormige DNA molecuul, met de sporten erbij, die de genetische code vormen! (zie resonantie-afbeelding onderaan, naar Daniel Winter, verbeterd).
Op, in en rond de Aarde zijn energievelden aanwezig, die zich uiten als Aarde-energielijnen, die we kunnen meten met wichelroeden (zie resonantie-afbeelding, bovenaan). Eigenlijk meten we ze via ons lichaam, maar slaan de wichelroeden hierdoor uit. Deze subtiele energievelden uiten zich ook electromagnetisch, waardoor ze met gevoelige wetenschappelijke instrumenten meetbaar zijn. Er zijn diverse aarde-energielijnen-netwerken. Het hier afgebeelde stelsel van Aarde- energielijnen bevat op de kruispunten de grote krachtplaatsen van de wereld, zoals de plek waarop de Grote Piramide bij Giza in Egypte staat. De vorm van dit energielijnen-netwerk is eveneens gebaseerd op de dodecaëder. In 1994 is ontdekt dat de binnenkern van de Aarde, die uit vast ijzer bestaat onder zeer hoge druk, een reusachtig kristal is. Gregg Braden vertelde mij op een conferentie in de VS in 1996, dat deze de vorm van een dodecaëder heeft.
De Engelse bioloog Rupert Sheldrake heeft de theorie van de morfogenetische (vormgevende of vorm-) velden ontwikkeld. Zodra een fysisch, (bio-)chemisch, biologisch of gedragsmatig proces voor het eerst plaatsvindt, wekt dit rond de gehele Aarde een energieveld op, dat het vanaf dat moment gemakkelijker maakt, datzelfde proces weer te doen plaatsvinden. Dit versterkt het morfogenetisch veld, waardoor het nog gemakkelijker wordt, enzovoorts.8,9 Zouden deze, op de dodecaëder gebaseerde velden die de Phi-verhouding bevatten, ook morfogenetische velden kunnen zijn, en wel van onvoorwaardelijke, universele Liefde?
De werking van biogeometrische vormen zou eveneens begrepen kunnen worden, omdat ze net als iedere vorm een vormveld om zich heen hebben en waarschijnlijk rond onze hele planeet. Biogeometrische vormen, waaronder de biosignaturen, zijn alle afgestemd op de hogere harmonische van goud. Dit is een balancerende, spirituele energie.10 Goud op zich is uniek in de kosmos. Het wordt alleen voortgebracht door sterren, die weer ontstaan zijn uit andere, onplofte sterren (supernova’s). Zo zijn onze zon en zijn planeten, waaronder de Aarde, ontstaan. Het heelal heeft dus pas in een latere, ‘rijpere’ fase van zijn evolutie goud kunnen voortbrengen.
De biosignaturen, die voor het bevorderen van menselijke genezing en gezondheid gebruikt worden, vertonen vaak gelijkenis met de vorm van het orgaan waarvoor ze bestemd zijn. Ze zijn getekend op grond van de diverse energiestromingen in dat orgaan. Zo verkrijgt men een meerlaags-afbeelding van de orgaan-energie. Hierdoor maakt de biosignatuur contact met de functies van het orgaan en wordt dit op een subtiel-energetisch niveau in resonantie gebracht. Een biosignatuur die niet precies getekend is, werkt niet. Op een meer bescheiden schaal kun je een orgaan ook behandelen door vormresonantie met de afbeelding van het gezonde orgaan in een anatomie-boek.10
Voor zover ik inzie, resoneren gelijke vormen met elkaar, waarschijnlijk via hun vormvelden. Dat wil zeggen: ze trillen met elkaar mee en komen in harmonie met elkaar. De golfvormen van mens en Aarde gaan 'nesten' vormen; worden 'recursief' zoals Daniel Winter het noemt. Middels de resonantie met de dodecaëder-vorm komen dus waarschijnlijk ons hart, onze hersenen, ons DNA en Moeder Aarde in harmonie met elkaar door één energie: onvoorwaardelijke, universele Liefde. Dit hele verhaal en vooral de Cymatica geeft te denken: zou één of andere constant aanwezige klank of een ander soort trilling ons DNA, ons lichaam, het besproken Aarde-energienetwerk en misschien wel alle levende cellen op Aarde gevormd hebben of aan die vormgeving bijgedragen hebben? Zou deze trilling de golfvorm van onvoorwaardelijke, universele Liefde zijn?
Het aardmagnetisch veld poolt om, noord wordt zuid en vise versa, met tussenpozen van een half miljoen tot enkele miljoenen jaren. Deze ompolingen zijn vaak gepaard gegaan met de massale uitsterving van vele soorten organismen, vooral de meest ontwikkelde die er op dat moment waren. De mens is nu de meest ontwikkelde, loopt ongeveer een half miljoen jaar op Aarde rond en heeft naar alle waarschijnlijkheid nog geen ompoling van het aardmagnetisch veld meegemaakt. Misschien gaat dit via veranderingen in de Schumann-frequentie, al is deze sinds 1930 nog niet dramatisch veranderd. Robert Becker waarschuwt ons voor de electromagnetische velden die we opwekken met onze moderne electronische apparatuur. Deze zijn, magnetisch gezien, meer dan gelijkwaardig aan een omkering van het aardmagnetisch veld. Bovendien is dit veld van nature zich al aan het voorbereiden op een omkering: de aardmagnetische veldsterkte is de afgelopen 1000 jaar en ook de afgelopen decennia afgenomen. Daarnaast introduceren onze apparaten allerlei frequenties in de atmosfeer, die ver van de Schumann-frequentie af liggen en toch ook op ons lichaam inwerken. Bekend is de electrostress.2
Wellicht kunnen we, zonder onze technologische ontwikkeling terug te hoeven draaien, onze stoorvelden onschadelijk maken door gebruik te maken van vormkrachten. Diverse mensen zijn hier al mee bezig, zoals Dr. Ibrahim Karim in de sterk in ontwikkeling zijnde wetenschap van de Biogeometrie.10 Hierin wordt met geometrische en organische vormen via resonantie en omzetting van energie, een gunstige invloed uitgeoefend op levensvormen, waaronder planten. Er zijn landbouw-experimenten gaande in Egypte (zoete aardappelen) en Nederland (fruitteelt). Hij experimenteert ook met vormen, die de straling van mobiele telefoons en electrische apparatuur in huis onschadelijk maken.
Volgens Dr. Karim is de grote boosdoener in veel stralingen die geproduceerd worden door ongunstige Aarde-energielijnen (bijv. boven ondergrondse waterlopen), ongunstige architectonische constructies en electrische apparaten zoals mobiele telefoons, de verticaal trillende component van een stralingsbestanddeel, dat in de radiësthesie “negatief groen” genoemd wordt. Deze is eenvoudig onschadelijk te maken door bijvoorbeeld op een mobiel telefoontoestel twee loodrecht op elkaar staande rechte lijntjes aan te brengen, waarvan het hoekje vervangen is door een kwart van een cirkeltje, dat naar binnen gaat. Probeer het maar uit op je apparaten en op je electriciteitsnet in huis! Mijn ervaring ermee is heel positief. Ik ontstoor huizen. Bij het opsporen van de ongunstige energievelden werd ik altijd heel moe, tot Dr. Karim mij tijdens een workshop adviseerde om dit symbool te gebruiken. Sinds ik dat tekentje met een balpen op de rug van mijn hand teken aan het begin van een onstoringsbeurt, word ik er helemaal niet meer moe van en ga ik na de klus vrolijk fluitend naar huis. Electrostress in een huis ga ik ook te lijf met dit symbool.
Biogeometrie hoeft zich natuurlijk niet alleen op de schaal van organen af te spelen. Het kan ook op het microscopische niveau van cellen en zelfs op het submicroscopische niveau van onze biomoleculen. Uiteindelijk zijn de energieën waarmee we in de biogeometrie te maken hebben, naar alle waarschijnlijkheid afkomstig uit de subatomaire wereld, waar de kwantumfysica zich mee bezig houdt. Dat kan ook inhouden hogere dimensies.1 Ook voor DNA kunnen, ter ondersteuning en ter healing ervan, naast het pentagram en de dodecaëder, biosignaturen getekend worden (zie DNA biosignaturen-afbeelding) op grond van de energiestromingen in het DNA-molecuul en in chromosomen. Probeer ze maar uit en ontwikkel zelf eventueel nieuwe!
1. Richard Gerber, M.D.: “Vibrational Medicine (New choices for healing ourselves)”, Bear & Company,
2. Robert O. Becker, M.D.: Cross Currents, Jeremy P. Tarcher, Inc.,
3. Gregg Braden: “Awakening to Zero Point: the collective initiation”, LL Productions,
4. Lees zelf de magnetometers af! Website met metingen van de Schumann-resonantie, http://quake.geo.berkeley.edu/ncedc/em.intro.html
5. Website van Daniel Winter, http://www.soulinvitation.com/braidingDNA/BradingDNA.html
6. Website van het HeartMath Institute, http://www.heartmath.com & http://heartmath.org
7. Hans Jenny: “Cymatics” Vol. 2, Basilius Presse, Basler Druck und Verlagsanstalt, 1974, ISBN 3-85-560-033-3
8. Rupert Sheldrake: “Een nieuwe levenswetenschap”, Kosmos-Z&K, Utrecht, Antwerpen, 1992.
10. Ibrahim Karim: “Interactive Introduction to Bio-Geometry, Bio-Signatures, Egyptian Radiesthesia and Sound and Bio-Geometry”, 1999, uitgegeven door Biogeometrical Energy Systems, Dr. Ibrahim Karim, te bestellen bij J. van Vulpen, tel. 030-2290453, e-mail j.van.vulpen@hccnet.nl, Website http://www.Biogeometry.com
Sem comentários:
Enviar um comentário