WOUTER VAN ECK, PROMINENT LID GROENLINKS, HAD BEGRIP HIERVOOR
PIM FORTUYN WAS VOORSTANDER VAN EEN GENERAAL PARDON
PIM FORTUYN WAS VOORSTANDER VAN EEN GENERAAL PARDON
- Door Robert A. Verlinden - opinie
Pim Fortuyn was een voorstander van een Generaal pardon. (1) Enkele jaren na zijn dood ging men in Den Haag als beesten te keer. Verdonk riep zelfs herinneringen op uit de Tweede Wereldoorlog. Haagse elite legitimeerden hun gedrag aan het electorale gewin van Fortuyn alsof Fortuyn vluchtelingen over de kling wilde jagen zoals dat na zijn dood is gebeurd. Niet dus! De grondproblemen in Nederland zitten in een nog niet besproken en verwerkt oorlogsverleden. Zolang dat niet aan de orde komt blijven de – NSB - systemen in tact. Citaat: ‘Laat ik nu maar alles zeggen. We hebben hier een vijfde colonne van mensen die het land naar de verdommenis willen brengen’ Pim Fortuyn. (2) Als voorbeeld verwijzen wij naar de titel van het boek over de Radio Oranje toespraken van koningin Wilhelmina uit de Tweede Wereldoorlog ‘Het recht om te waarschuwen’ . Zelfs kinderen uit achterstandswijken met ouders van Nederlandse en buitenlandse afkomst begrijpen dat het niet om een recht maar om een plicht gaat om te waarschuwen. In de volksmond heet dat informeren. Tot op de dag vanvandaag woekert deze Victoriaanse koninklijke misvatting, met desastreuze gevolgen door in alle gelederen van onze samenleving.
In het theateroptreden ‘Fortuyn’ laat Helmert Woudenberg op briljante wijze zien dat Fortuyn de publieke ruimte overslaat. Hij stoot vanuit het ‘publieke domein’ direct door naar de ‘politieke ruimte’ alwaar hij Ad Melkert genadeloos in het nauw drijft. Mogelijk dat dit de oorzaak is dat de zogenaamde erfgenamen van Fortuyn en de linkse intellectueel Dick Pels niet de publieke ruimte hebben gezien waar, i.t.t. de openbare ruimte (3), juist de vrijheid van het woord noodzakelijk is om het land te kunnen teruggeven aan het volk. Precies zoals Fortuyn dat wilde.
VOLKERT VAN DER G. GROTE WINNAAR IN POLITIEKE CHAOS
Ondanks zijn enorme hoeveelheden gewonnen processen bij de Raad van State kende bijna niemand Volkert van der G, totdat hij Fortuyn vermoordde. Het motief om eindelijk eens gerespecteerd te worden, kan, analoog aan de wens van voormalig terrorist Hans-Joachim Klein ‘voor het eerst werd ik gerespecteerd’(Trouw 29/11/05/p2), als veronderstelling worden aangenomen. Is het mogelijk dat iemand Volkert van der G, t.b.v. respect en erkenning, in zijn oor heeft gefluisterd Fortuyn te vermoorden? Een intelligente jongeman van Marokkaanse afkomst vertelde mij: "Hoe het ook zei, zijn dierenpartij heeft hij."
Wouter van Eck woordvoerder van Milieudefensie en die uit hetzelfde activisten milieu kwam als Volkert, toonde begrip dat het procesrecht van een ieder de zogeheten actio popularis was afgeschaft. Zijn achterban en alle andere bewoners van Nederland zijn hierover nog steeds niet geïnformeerd. Hoe dacht wijlen Louis Sévèke hierover? In de publieke ruimte (3), niet te verwarren met de openbare ruimte, hierover zwijgen heet in de volksmond 5e colonne gedrag.
Vast staat dat direct na de moord op Fortuyn er als wildemannen tekeer is gegaan in de bestuurswetgeving. Minister Donner noemde dat vlooien. Meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen zijn doorgevoerd waaronder het afschaffen van het procesrecht van een ieder de zogeheten actio popularis. In het kort komt dat hierop neer dat het recht van spreken (vrijheid van het woord), in de publieke ruimte (3), waar de plicht rust om gehoord te worden, geruisloos is afgeschaft. Het was het recht van derdenbezwaar op overheidsbesluiten bij milieu, landinrichting en handhaving. De mogelijkheid van burgers om via een zogenaamde blanco lijst aan verkiezingen deel te nemen had minister Donner c.s. over het hoofd gezien.
In februari 2005 ontving de koningin een eredoctoraat van de Leidse universiteit wegens haar inzet voor het begrip vrijheid. Een maand later, in maart, vindt met veel mediageweld een debat in de Eerste kamer plaats over de rechtstreeks gekozen burgemeester. Ed van Thijn, blokkeert het voorstel van Thom de Graaf en de Graaf moet aftreden. Alle betrokkenen waren op de hoogte dat koningin en regering twee maanden later, op 1 juli 2005, meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen zou doorvoeren, i.p.v. één bestuurlijke vernieuwing, waaronder het meest waardevolle democratische recht de ‘actio popularis’. Het zwijgen van de volledige Eerste Kamer bewijst dat we hier met een disciplinaire goed geoliede organisatie te maken hebben. Immers het is géén recht maar een plicht van koningin, regering en volksvertegenwoordigers om het volk te informeren en te waarschuwen over wetten en wetswijzigingen. Zeker als het om meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen gaat. Martin Luther King die door minister president Balkenende vanaf zijn 6e levensjaar als voorbeeld wordt gezien zegt hierover. ‘Er komt een moment waarop de stilte van het zwijgen gelijk staat aan verraad’. Langer zwijgen over het afschaffen van de actio popularis en de meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen heet in de volksmond 5e colonne gedrag.
Lijst 14 (www.lijst14.nl) een zogeheten blanco lijst deed op 22 november 2006 mee aan de verkiezingen. Ondanks dat een blancolijst met 17 kandidaten uniek was in de parlementaire geschiedenis is deze lijst door de onafhankelijke media dood gezwegen. Lijst 14 had in alle kiesdistricten voldoende ondersteuningsverklaringen gekregen om aan de verkiezingen mee te doen. In strijd met de Grondwet kreeg Lijst 14, wegens een niet aan de Grondwet getoetst wetsartikel in de Mediawet, geen politieke zendtijd. Uit angst voor een nieuwe revolte, die men dacht met het geruisloos doorvoeren van meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen bezworen te hebben, nam minister Nicolaï op 3 november onverwachts een experimenteel besluit om stemmen op afstand mogelijk te maken. Een ieder die Nederlands ingezetenen was had het recht om binnen zes weken tegen dit ministeriele besluit bezwaar te maken, zoals ook heeft plaats gevonden. Hierdoor zijn de verkiezingen niet rechtsgeldig. Terwijl iedereen weet dat het gewone volk vijf jaar lang zijn giro en bankafschriften moet bewaren had men de processen-verbaal van de tienduizend stembureaus binnen drie dagen na de verkiezingen versnipperd. Hierdoor is de controle van dit experimentele besluit - opzettelijk - onmogelijk gemaakt. (6) Net zo goed dat niemand kan vertellen waar de stemmen van Lijst 14 zijn gebleven? De rechtsgeldigheid van de verkiezingen worden in procedures nog steeds betwist en de verkiezingen moeten opnieuw.
Voor een ander bewijs van 5e colonne gedrag verwijzen wij naar hoogleraar R.B.Andeweg, empirische politicologie aan de Leidse Universiteit beweerde nog, i.t.t. wat Lijst 14 had aangetoond, dat de overheid blijft vasthouden aan de verenigingseis. (5) Ons advies aan Andeweg: lees het januari nummer van CIVIS MUNDI ‘Verraad der intellectuelen in de spiegel van deze tijd’.
In het theateroptreden ‘Fortuyn’ laat Helmert Woudenberg op briljante wijze zien dat Fortuyn de publieke ruimte overslaat. Hij stoot vanuit het ‘publieke domein’ direct door naar de ‘politieke ruimte’ alwaar hij Ad Melkert genadeloos in het nauw drijft. Mogelijk dat dit de oorzaak is dat de zogenaamde erfgenamen van Fortuyn en de linkse intellectueel Dick Pels niet de publieke ruimte hebben gezien waar, i.t.t. de openbare ruimte (3), juist de vrijheid van het woord noodzakelijk is om het land te kunnen teruggeven aan het volk. Precies zoals Fortuyn dat wilde.
VOLKERT VAN DER G. GROTE WINNAAR IN POLITIEKE CHAOS
Ondanks zijn enorme hoeveelheden gewonnen processen bij de Raad van State kende bijna niemand Volkert van der G, totdat hij Fortuyn vermoordde. Het motief om eindelijk eens gerespecteerd te worden, kan, analoog aan de wens van voormalig terrorist Hans-Joachim Klein ‘voor het eerst werd ik gerespecteerd’(Trouw 29/11/05/p2), als veronderstelling worden aangenomen. Is het mogelijk dat iemand Volkert van der G, t.b.v. respect en erkenning, in zijn oor heeft gefluisterd Fortuyn te vermoorden? Een intelligente jongeman van Marokkaanse afkomst vertelde mij: "Hoe het ook zei, zijn dierenpartij heeft hij."
Wouter van Eck woordvoerder van Milieudefensie en die uit hetzelfde activisten milieu kwam als Volkert, toonde begrip dat het procesrecht van een ieder de zogeheten actio popularis was afgeschaft. Zijn achterban en alle andere bewoners van Nederland zijn hierover nog steeds niet geïnformeerd. Hoe dacht wijlen Louis Sévèke hierover? In de publieke ruimte (3), niet te verwarren met de openbare ruimte, hierover zwijgen heet in de volksmond 5e colonne gedrag.
Vast staat dat direct na de moord op Fortuyn er als wildemannen tekeer is gegaan in de bestuurswetgeving. Minister Donner noemde dat vlooien. Meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen zijn doorgevoerd waaronder het afschaffen van het procesrecht van een ieder de zogeheten actio popularis. In het kort komt dat hierop neer dat het recht van spreken (vrijheid van het woord), in de publieke ruimte (3), waar de plicht rust om gehoord te worden, geruisloos is afgeschaft. Het was het recht van derdenbezwaar op overheidsbesluiten bij milieu, landinrichting en handhaving. De mogelijkheid van burgers om via een zogenaamde blanco lijst aan verkiezingen deel te nemen had minister Donner c.s. over het hoofd gezien.
In februari 2005 ontving de koningin een eredoctoraat van de Leidse universiteit wegens haar inzet voor het begrip vrijheid. Een maand later, in maart, vindt met veel mediageweld een debat in de Eerste kamer plaats over de rechtstreeks gekozen burgemeester. Ed van Thijn, blokkeert het voorstel van Thom de Graaf en de Graaf moet aftreden. Alle betrokkenen waren op de hoogte dat koningin en regering twee maanden later, op 1 juli 2005, meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen zou doorvoeren, i.p.v. één bestuurlijke vernieuwing, waaronder het meest waardevolle democratische recht de ‘actio popularis’. Het zwijgen van de volledige Eerste Kamer bewijst dat we hier met een disciplinaire goed geoliede organisatie te maken hebben. Immers het is géén recht maar een plicht van koningin, regering en volksvertegenwoordigers om het volk te informeren en te waarschuwen over wetten en wetswijzigingen. Zeker als het om meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen gaat. Martin Luther King die door minister president Balkenende vanaf zijn 6e levensjaar als voorbeeld wordt gezien zegt hierover. ‘Er komt een moment waarop de stilte van het zwijgen gelijk staat aan verraad’. Langer zwijgen over het afschaffen van de actio popularis en de meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen heet in de volksmond 5e colonne gedrag.
Lijst 14 (www.lijst14.nl) een zogeheten blanco lijst deed op 22 november 2006 mee aan de verkiezingen. Ondanks dat een blancolijst met 17 kandidaten uniek was in de parlementaire geschiedenis is deze lijst door de onafhankelijke media dood gezwegen. Lijst 14 had in alle kiesdistricten voldoende ondersteuningsverklaringen gekregen om aan de verkiezingen mee te doen. In strijd met de Grondwet kreeg Lijst 14, wegens een niet aan de Grondwet getoetst wetsartikel in de Mediawet, geen politieke zendtijd. Uit angst voor een nieuwe revolte, die men dacht met het geruisloos doorvoeren van meer dan duizend bestuurlijke vernieuwingen bezworen te hebben, nam minister Nicolaï op 3 november onverwachts een experimenteel besluit om stemmen op afstand mogelijk te maken. Een ieder die Nederlands ingezetenen was had het recht om binnen zes weken tegen dit ministeriele besluit bezwaar te maken, zoals ook heeft plaats gevonden. Hierdoor zijn de verkiezingen niet rechtsgeldig. Terwijl iedereen weet dat het gewone volk vijf jaar lang zijn giro en bankafschriften moet bewaren had men de processen-verbaal van de tienduizend stembureaus binnen drie dagen na de verkiezingen versnipperd. Hierdoor is de controle van dit experimentele besluit - opzettelijk - onmogelijk gemaakt. (6) Net zo goed dat niemand kan vertellen waar de stemmen van Lijst 14 zijn gebleven? De rechtsgeldigheid van de verkiezingen worden in procedures nog steeds betwist en de verkiezingen moeten opnieuw.
Voor een ander bewijs van 5e colonne gedrag verwijzen wij naar hoogleraar R.B.Andeweg, empirische politicologie aan de Leidse Universiteit beweerde nog, i.t.t. wat Lijst 14 had aangetoond, dat de overheid blijft vasthouden aan de verenigingseis. (5) Ons advies aan Andeweg: lees het januari nummer van CIVIS MUNDI ‘Verraad der intellectuelen in de spiegel van deze tijd’.
Lang leve het gedachtegoed van Pim Fortuyn: ‘Het land terug aan het volk’. Zonder politieke ruimte is vrijheid ondenkbaar (Hannah Arendt)
1) Prof. R. van Schendelen, formateur van het Fortuyn college in Rotterdam. AD 3/5/07/p9.
2) ‘Laat ik nu maar alles zeggen. We hebben hier een vijfde colonne van mensen die het land naar de verdommenis willen brengen’ p109 ‘Fortuyn Chaos en charisma’. Van Clemens van Herwaarden.
3) Definities: Openbare ruimte: media. Het woord is hier vluchtig. Publieke domein: is het gebied van columnisten, boekenschrijvers, opinimakers die de vrijheid van het woord hebben en waar de vrijheid bestaat om wel of niet gelezen c.q. gehoord te worden. Publieke ruimte: is de ruimte met vrijheid van het woord en de plicht om gehoord te worden. Hanah Arendt noemt dit politieke raden. Wij zouden het maatschappelijke organisaties kunnen noemen. Politieke ruimte: is de ruimte als de Tweede Kamer en plaatsen waar politici in het openbaar bijeen komen. Gesprekken en geschriften die niet hoorbaar of zichtbaar zijn noemen we achterkamertjes politiek.
4) ‘Milieuorganisatie kunnen bezwaar blijven maken’ (Agrarisch Dagblad 8/7/05)
5) ‘Geert Wilders wil alles zelf in de hand houden’. (NRC 21/4/07)
6) ‘Overheid was naief met stemcomputers’ (Trouw 18/4/07/p2.)
Source: http://www.hetechtenieuws.org
Sem comentários:
Enviar um comentário