Er bestaat hiervoor een groot aantal therapieën die volgens het holistisch denken werken. De in mijn praktijk gebruikte holistische therapieën zal ik hieronder uiteenzetten.
3.1 Klassieke homeopathie
Aura, genen (DNA/RNA)
Miasma is een term binnen de klassieke homeopathie en een basisbegrip dat van belang is bij het ziek worden.
Het miasma, een negatieve overerfelijke energie, zit in de aura. De aura vertegenwoordigt zowel de stoffelijke- als de psychisch-emotionele energie. Dit negatieve stoorveld ontstaat op de aarde. Het miasma begint dus op het lichaam, in de genen. De genen bestaan weer uit het DNA/RNA. Bepaalde basisparen (DNA/RNA) zijn onder invloed van het miasma niet goed tegenover elkaar komen te zitten, waardoor bepaalde functies in het lichaam niet goed werken. Dit kan teruggevoerd worden naar een chemische reactie. Bij een vroegtijdige behandeling met klassieke homeopathische middelen kan elke ziekte in de beginfase hersteld worden. Op cellulair niveau kunnen homeopathische geneesmiddelen veranderingen teweegbrengen. Hierover werd onlangs gepubliceerd.
Het miasma wordt van de biologische ouders overgeërfd. Een kind dat geboren wordt uit ouders die dragers zijn van het miasma, of het nu wel of niet tot uiting is gekomen, zal in zijn erfelijke aanleg het miasma met zich meedragen. Het miasma hoeft zich niet te ontwikkelen. Heeft één van de ouders het miasma dan kan het zijn dat het kind het miasma niet overerft. Men kan hier achterkomen door een klassiek homeopaat te consulteren.
Het ontstaan van het miasma
Het miasma is ontstaan doordat onze voorouders, vele generaties geleden, behandeld zijn met symptoom-onderdrukkende, agressieve therapieën (geneesmiddelen). Symptomen zijn niets anders dan het afvoeren van een negatieve energie. Het resultaat van die geneesmiddelen was tóén het verdwijnen van de symptomen. Echter het energetisch stoorveld zorgde bij latere generaties voor symptomen op een dieper gelegen niveau.
De 3 meest voorkomende miasma-beelden zijn psora-, sycotisch- en syfilitisch-miasma.
Psora, het meest voorkomende miasmabeeld, komt bij 80% van de chronisch zieke mensen voor. Generaties terug had men nog geen antibiotica voor hen die aan schurft of aan andere chronische huidaandoeningen leden. Agressieve middelen zoals Sulfur, zwavel, werden ter behandeling van schurft gebruikt. Dit middel is de grondlegger van het psora-miasma. Als gevolg van dit miasma kunnen zich allerlei ziektebeelden ontwikkelen. Huidaandoeningen kunnen dus een gevolg zijn van dit miasma. Ook ziekten op andere niveaus, zoals bijvoorbeeld reuma, depressie kunnen hiervan het gevolg zijn. Ook nu nog worden zwavelpreparaten gebruikt bij huidaandoeningen zoals bijvoorbeeld in sommige antiroos middelen. In principe moet de eigen zelfgenezende kracht ervoor zorgen dat het lichaam weer gezond wordt. Bij het psorabeeld worden o.a. de volgende plantaardige middelen gebruikt: Pulsatilla (wildemanskruid), Lycopodium (grote wolfsklauw) en Mezereum (peperboompje).
Sycotisch heeft te maken met gonorroe. Dit is een ontsteking of chronische weefsel woekering in de huid in de omgeving van de geslachtsorganen. Onder het sycotisch-miasma vallen ook de wratten en myomen. Plantaardige middelen zoals Thuja, de levensboom werden er toen voor gebruikt. Ook hier werd de gonorroe-infectie onderdrukt. In veel gevallen is een gonorroe-infectie het gevolg geweest van een verlaging van het afweermechanisme als gevolg van de aanwezigheid van een psora-miasma. Bij de behandeling van de huidige patiënten is het homeopathisch geneesmiddel Thuja occidentalis werkzaam op het sycotisch-miasma. Dit middel is vaak een onderdeel bij de psora-miasma behandeling.
Syfilitisch heeft te maken met de aanwezigheid en het onderdrukken van de besmettelijke chronische geslachtsziekte syfilis. Het middel dat vroeger werd gebruikt was Mercurius of kwik. Dit miasma komt niet erg veel voor. Het belangrijkste middel voor de behandeling van dit stoorveld is Mercurius solubilis.
Het is maar net de vraag in hoeverre het miasma vat op de mens heeft gekregen. In het gunstige geval geval zal het miasma zich manifesteren op de huid. Dit merken we bijvoorbeeld aan de pasgeboren baby’s met koemelkallergie en eczeem. Het is de buitenkant van het lichaam en dan is het eigenlijk heel subtiel. Het kan dieper liggen, zodat de vitale organen aangetast zijn, bijvoorbeeld de lever of het hart. Er zijn dan meridianen uit balans geraakt. Het kan nog dieper liggen en wel in de psyche. Dit gaat meer naar het niveau van de chakra's toe. Deze mensen voelen zich fysiek heel fit, maar op psychisch-emotioneel vlak voelen zij zich helemaal niet prettig. Bij sommige mensen staan zowel de meridianen als de chakra's onder invloed van het miasma. Wat er dan bij een homeopathische behandeling kan gebeuren, is dat de stoorvelden die zich vanuit het miasma op de chakra's gemanifesteerd hebben, eerst geleidelijk via het lichaam afgevoerd worden.
Bijvoorbeeld 5 chakra's stromen niet optimaal (keel, hart, zonnevlecht, heiligbeen en staartbeen). Na de eerste behandeling functioneren de keel- en hartchakra. De 3 onderste chakra's stromen nog niet goed door, zodat de negatieve energie op een andere manier uit het lichaam moet. Het gevolg daarvan is, dat mensen toch nog klachten op fysiek niveau ontwikkelen. Juist in de onderste chakra's heeft men een hoop emoties vastgezet. Bij veel mensen, van wie die onderste chakra's niet doorstromen, kunnen homeopathische behandelingen bijdragen aan het weer laten doorstromen van negatieve energie. Tijdens deze behandeling kunnen deze mensen depressief of agressief worden.
Het herpesvirus, koortsuitslag, is een geslachtsziekte. Van de voorouders erf je het psora-beeld. Het eigen afweermechanisme is ten gevolge van dat psora-beeld zwak. Hierdoor heeft men de kans gekregen om geïnfecteerd te raken met het bewuste virus. Een herpesvirus is een zeer vervelend virus, te vergelijken met een aidsvirus. Het virus trekt zich terug in de zenuwbanen en verlaat het lichaam nooit meer. Het blijft een zwakke plek. Als het afweermechanisme, de constitutie, weer sterk genoeg is, zal men van de virus geen last ondervinden. Men kan óók geïnfecteerd raken met dit virus maar door de sterke constitutie nóóit een koortslip ontwikkelen.
Bijna iedereen wordt met een of meerdere miasma’s geboren. Heel vaak is het miasma latent aanwezig en manifesteert het zich gedurende ons leven. Zo kan het dus voorkomen dat iemand altijd gezond geweest is en opeens chronische klachten gaat ontwikkelen. Soms is de aanleiding tot het actief worden van het miasma aanwijsbaar, bijvoorbeeld na een periode van veel spanning. Een emotionele gebeurtenis is dan de zuurstof die het miasma doet oplaaien. Dit is niet noodzakelijk, maar in vele gevallen gebeurt dit wel. In andere gevallen komt het miasma spontaan tot ontwikkeling.
Positief denken, het volgen van een dieet of meer rust, magnetiseren, voetreflexologie etc. hebben niet voldoende effect op de genezing. Ook reguliere medicatie, acupunctuur etc. hebben geen volledige invloed op de miasma’s. De enige snelle en doeltreffende remedie om het miasma te doven is het gebruik van klassieke homeopatische middelen. Een en ander betekent natuurlijk niet dat er naast deze therapie geen andere therapie als ondersteuning gevolgd kan worden. Bovendien kan zelfwerkzaamheid het genezingsproces zeer gunstig beïnvloeden
Door toediening van klassieke homeopathische middelen met een hoge potentie, die dieper op de basisconstitutie inwerken, verkrijgt men een betere energetische doorstroming van het lichaam. De mensen gaan dan ook weer makkelijker en subtieler met hun leven om. Zij die via de klassieke homeopathie hun miasma doven zijn miasmavrij en zullen bij de conceptie van hun nakomelingen, het miasma niet meer overerven. Indien de partner ook miasmavrij is zullen de kinderen "schoon" ter wereld komen.
Werking van homeopathische geneesmiddelen
Het miasma moet uitgedoofd worden met behulp van klassieke homeopathische geneesmiddelen. Deze geneesmiddelen bestaan uit energie. De vloeistof, korrels of tabletten die ingenomen worden zijn slechts de dragers van deze energie (zie bereiding van homeopathische geneesmiddelen). Ieder middel heeft een bepaalde frequentie, terwijl de sterkte bepaald wordt door de potentie.
Het miasma kan opgebouwd zijn uit een negatieve energie van één frequentie. In dat geval kan volstaan worden met de inname van een aantal opeenvolgende potenties van één klassiek homeopathisch geneesmiddel.
Meestal bestaat het miasma uit een aantal frequenties en worden er verschillende middelen achtereenvolgens ingezet om het totale miasma uit te doven. De tijdsduur tussen de inname van twee verschillende potenties of verschillende geneesmiddelen is ongeveer 4 à 5 weken. Deze tijd is noodzakelijk om het geneesmiddel volledig te laten werken, zodat het in onze energetische systemen wordt opgenomen. Wegens deze procedure duurt een klassiek homeopathische behandeling derhalve ook een aantal maanden tot een jaar of meer. Eén en ander is afhankelijk van de grootte van het miasma. Als het miasma verdwenen is kan het nooit meer terugkomen. Een klassiek homeopathisch geneesmiddel heeft dezelfde frequentie als de negatieve energie van het miasma. Door het toedienen van het geneesmiddel voegen we derhalve dezelfde negatieve energie toe. Doordat de fasen van de energie-frequenties van het miasma en die van het geneesmiddel ten opzichte van elkaar verschuiven vindt er uitdoving plaats.
Hahneman is de grondlegger van de hedendaagse homeopathie. Hij publiceerde reeds in 1796 een wetenschappelijk artikel met daarin de grondregel van de homeopathie "Similia similibus curentur". Dit betekent dat een ziektebeeld te genezen is met het gepotentieerd middel dat in pure vorm bij een gezond mens juist de symptomen van deze ziekte doet veroorzaken.
Door het uitdoven van het miasma kan de eigen zelfgenezende kracht alle energetische systemen weer in balans brengen. Hierbij kunnen ondersteunende alternatieve geneesmiddelen en andere therapieën een goede aanvulling zijn.
Bereiding van homeopatische geneesmiddelen
Homeopathische geneesmiddelen kunnen als uitgangsstof plantaardig materiaal hebben. Ook mineralen, chemische stoffen en dierlijk materiaal worden gebruikt. Iedere stof bevat een inwendige energie. Door middel van de homeopathische bereiding wordt deze energie vrijgemaakt en versterkt. Dit proces wordt potentiëren genoemd. Het bereiden van homeopathische geneesmiddelen is aan strikte regels onderworpen. Het gebruikte uitgangsmateriaal dient uiterst zuiver te zijn, zodat alleen de energie van de gewenste stof vrijgemaakt wordt.
Als we uitgaan van plantaardig materiaal, wordt dit eerst vermalen en met alcohol vermengd. Er wordt een extract gemaakt, de zgn. oertinctuur. Van deze oertinctuur wordt 1 deel gemengd met 9 delen alcohol. Vervolgens wordt er krachtig geschud. Dit schudden is essentieel voor de bereiding ! Hierdoor wordt energie aan het mengsel toegevoegd. Het gevolg is dat de oorspronkelijke energie van het plantaardig materiaal versterkt wordt. De nu verkregen vloeistof wordt D 1 genoemd. Het extract is decimaal 1 x verdund en geschud. Binnen de homeopathie is de hoogste D-potentie D 1000. Met andere woorden 1000 x gepotentieerd. Naast de D-potenties kennen we de C-potenties. Dit betekent dat er in stappen van 1 op 100 gepotentieerd is. Deze potenties gaan ook tot C 1000.
Een speciale manier van de bereiding volgens de centisimale verdunning zijn de zgn. K(orsakoff)-potenties. Deze potenties werken sterker dan de normale C-potenties. Dit komt doordat er niet zoals bij de C-potenties 1 deel van de oertinctuur bij 99 delen alcohol wordt gevoegd (= C 1) en hiervan weer 1 deel bij 99 delen alcohol (= C 2). Dit wordt de meerglas-methode genoemd.
Volgens de methode Korsakoff worden 99 delen oertinctuur verwijderd en worden er vervolgens 99 delen alcohol toegevoegd en er wordt geschud (= 1 K). Vervolgens worden er 99 delen verwijderd en weer 99 delen alcohol toegevoegd en geschud (= 2 K). Deze methode wordt derhalve de enkelglas- methode genoemd.
Tegenwoordig worden de Korsakoff-potenties zeer veel gebruikt. Deze potenties gaan t/m CMK. Dit betekent dat er 100.000 x gepotentieerd is.
Daarnaast zijn er nog de zgn. LM-potenties. Deze worden bereid in de verdunning 1 op 50.000. Hiervan gaan de potenties t/m LM-30. De hoge potenties worden verneveld over poreuze suikerkorrels, globuli of granulen genoemd. De alcohol verdampt doch de energie wordt nu opgenomen door deze suikerkorrels.
De lage potenties zoals D 4, D 6 en D12 werken erg stoffelijk en kunnen meestal zonder gevaar toegepast worden. Deze middelen worden regelmatig ingenomen, bijvoorbeeld 1 x daags. Bij acute aandoeningen hebben deze middelen een goede uitwerking. Ook kunnen ze ingezet worden in de opbouwfase nadat het miasma door hoge potenties uitgedoofd is.
De klassieke homeopathie met de hoge potenties wordt alleen door deskundigen voorgeschreven. Deze geneesmiddelen werken heel diep door. Meestal wordt er een dosering van 3 korrels per maand gegeven.
De bereiding van homeopatische geneesmiddelen met als uitgangsstof mineraal materiaal, vindt op dezelfde wijze plaats. In plaats van alcohol als medium wordt er echter melksuiker gebruikt. We noemen deze vorm van bereiding "verwrijven".
Lage potenties homeopathie en complex-homeopathie
Deze groep geneesmiddelen werkt met minder hoge energievormen en kan daarom ingezet worden bij acute klachten. Ze worden ook gebruikt in de opbouwfase nadat het miasma door middel van klassieke homeopathische geneesmiddelen is uitgedoofd. Onder deze noemer vallen ook de meeste middelen die bij apotheek en drogist verkocht worden voor zelfmedicatie. De werking is op zich goed. Een eventuele verkeerde keuze is meestal zonder nadelige gevolgen. Deze geneesmiddelen zijn meestal te prefereren boven de chemische middelen uit de allopathie. Indien er echter sprake is van een miasma zullen deze middelen niet of slechts kortstondig verbetering van de klachten geven.
3.2 Nosoden
Nosoden behoren wat betreft potentie tot de klassieke homeopathie. Er worden meestal hoge potenties voorgeschreven. Als uitgangsstof hebben nosoden infectieus materiaal. Ze zijn dus enigszins vergelijkbaar met een inenting. Bij het gebruik van nosoden wordt echter de energie van de ziekteverwekker toegediend en niet de onschadelijk gemaakte ziekteverwekker zelf.
3.3 Organotherapie
De organotherapie is op dezelfde wijze bereid als de homeopathische geneesmiddelen, dus door potentiëren. Als uitgangsstof wordt dierlijk weefsel gebruikt (schaap). De organotherapie heeft tot doel om organen of weefsels te activeren of te sederen. Daarom werkt deze therapie in op het fysiek lichaam. Indien nodig kan ook de energie van bijvoorbeeld de hersenschors of hormonale systemen weer hersteld worden. Deze geneesmiddelen hebben indirect ook een zeer grote invloed op de psyche. Organotherapie wordt niet alleen gebruikt als ondersteuning van de klassieke homeopathie maar ook als opbouwend geneesmiddel na het verdwijnen van het miasma. Bij deze therapie worden globuli en ook druppels voorgeschreven. De meest gebruikte potenties zijn C 4 (activerend) en C 9 (sederend). Deze geneesmiddelen dienen dagelijks ingenomen te worden. Het gaat hier om lage potenties. De periode van inname is ongeveer 10 à 15 dagen. Deze geneesmiddelen zijn beslist niet geschikt voor zelfmedicatie.
3.4 Gemmotherapie
Gemmo is afgeleid van het Latijnse woord gemma, dat knop betekent. Deze geneesmiddelen worden bereid uit delend weefsel van planten zoals knoppen en toppen, kiemen en jonge loten. Omdat hier de groei plaatsvindt, gaat men ervan uit dat deze gedeelten van de plant een zeer hoge energie bevatten. Tevens bevatten zij nog actieve enzymen. Om de enzymen niet te vernietigen, worden de gemmotherapeutica niet bereid met ether maar met glycerine, alcohol en water. Ze worden niet hoog gepotentieerd, slechts tot D1. Daarom vallen ze eigenlijk onder de fytotherapie (kruidengeneeskunde). Deze therapie is vrij nieuw en er wordt nog veel onderzoek naar gedaan. Tegenwoordig wordt de gemmostof veelal verwerkt tot complexmiddelen. Gemmotherapeutica kunnen zowel werkzaam zijn op het fysiek- als op het psychisch-emotioneel niveau. Zo werkt de gemmostof op bijvoorbeeld het drainage- of op het transportsysteem van het lichaam. Een aantal middelen zoals de zwarte bes, Ribes nigrum en de zilverlinde, Tilia tomentosa, heeft een hele specifieke werking op bijvoorbeeld het afweersysteem. Ook voor deze medicatie geldt dat de beste werking verkregen wordt door het middel gedurende langere tijd te gebruiken.
3.5 Bach flower remedies
De Engelsman Dr. Edward Bach ontwikkelde rond 1930 deze therapie. Hij ging ervan uit dat bloemen veel energie bevatten. Hij was in staat de genezende kwaliteit van een bloem te voelen door z'n hand erboven te houden. De Bach flower remedies werken in op negatieve gemoedstoestanden. Voor de bereiding van de remedies, er zijn 38 verschillende en 1 complex, worden 's morgens bloemen van wilde kruiden, struiken of bomen geplukt. Vervolgens worden ze in grote platte schalen met zuiver water gelegd. Dr. Bach was in de overtuiging dat de bloemen hun genezende kracht aan het water afgeven. Om te conserveren wordt het water met de genezende kracht vermengd met brandewijn. Men heeft nu de stock-oplossing.
Van deze oplossing worden wat druppels vermengd met water in een flesje. Deze oplossing is het geneesmiddel dat meegegeven wordt aan de patiënt. Vanuit dit flesje dient de patiënt dagelijks weer een aantal druppels te vermengen met wat water en in te nemen. Evenals bij de klassieke homeopathie en de organotherapie vindt de bereiding dus plaats door verdunning. Er wordt echter niet gepotentieerd. De werking van Bach-remedies kan zeer sterk zijn! In tegenstelling tot wat vaak gezegd wordt moet men met het gebruik van deze geneesmiddelen zeer voorzichtig zijn. De keuze van de remedies en de dosering moeten overgelaten worden aan deskundigen op dit gebied.
3.6 Lithotherapie
Deze therapie maakt gebruik van gepotentieerde mineralen en gesteenten. De gebruikte potentie is D 8. In de praktijk is gebleken dat de middelen zowel voor fysieke als voor psychisch-emotionele symptomen inzetbaar zijn. Over deze laatste toepassing is in de literatuur weinig vermelding te vinden. De lithiumhoudende gesteenten worden hier en daar genoemd. De bereiding van de lithotherapeutica is gelijk aan de bereiding van homeopathische geneesmiddelen. Wegens de lage potentie is ook hier weer sprake van een frequente inname.
3.7 Magnetiseren
Magnetiseren is het doorgeven van kosmische positieve energie. Deze energie kan gebruikt worden om de aura, het elektromagnetisch veld om ons heen in harmonie te brengen. Stagnerende energie gaat weer stromen en tekorten worden aangevuld. De persoon die magnetiseert dient zelf miasmavrij en energetisch in balans te zijn. Tevens is het van belang dat hij of zij goed geaard is. Dit betekent dat de negatieve energie die vrijkomt van de patiënt door de magnetiseur afgevoerd kan worden naar de aarde. Veel onderzoek is er gedaan naar magnetiseren door de Oostenrijkse arts Frans Anton Mesmer (1734-1815). Het Engelse woord voor magnetiseren, mesmerize, duidt hier nog op. Hij gaf zijn onderzoek weer in 27 stellingen. Ik zal een aantal belangrijke noemen:
| 1 | Er bestaat een wederkerige aantrekking tussen de hemellichamen, de aarde en de bezielde lichamen. |
| 2 | Een algemeen en overal aanwezig zijnd fluïde van een ijlheid zonder weerga en van een natuur, die het in staat stelt tot het ontvangen, uitbreiden en doorgeven ervan is het medium van deze wederzijdse werking. |
| 9 | Het openbaart zich speciaal in het menselijk lichaam door eigenschappen, die overeenkomen met die van de magneet. Men onderscheidt ook ongelijknamige, tegengestelde polen. |
| 11 | De karakteristieke werking en kracht van het dierlijk magnetisme kan aan andere, bezielde en onbezielde lichamen overgedragen worden. Beide zijn er meer of minder gevoelig voor (hierop berust de werking van een talisman, ingestraald water etc. - de auteur). |
| 14 | Zij werkt op zeer grote afstanden in, zonder dat zij de hulp van een als medium dienend lichaam nodig heeft (op afstand magnetiseren! - de auteur). |
| 21 | Dit systeem zal nieuwe gezichtspunten openen omtrent het wezen van het vuur en het licht, evenals over de theorie van de aantrekkingskracht, die van eb en vloed, die van de magneet en de elektriciteit. |
| 26 | Met deze kennis gewapend, zal de arts in staat zijn met zekerheid over de oorsprong, de aard en de vorderingen van de meest gecompliceerde ziekte te oordelen; hij zal het laatste verhinderen en zal ze genezen ongeacht ouderdom, temperament en geslacht van de patiënt. |
De ideeën van Mesmer zijn nog steeds actueel en geven aan dat er na twee eeuwen nog niets veranderd is. In feite was het magnetisme al bij de oude Egyptenaren bekend. Door de geschiedenis heen worden we voortdurend geconfronteerd met genezing door handoplegging, rituelen en magische woorden.
Er bestaan verschillende methoden van magnetiseren
Magnetiseren vanuit de handen
Deze methode van energie overbrengen is voor veel mensen toepasbaar en eventueel ook aan te leren. Bij deze methode wordt energie opgenomen vanuit de kosmos. Deze energie gaat vervolgens door de bovenste chakra's van degene die magnetiseert (behandelaar). Via de handen wordt het overgedragen aan de persoon die de behandeling ondergaat. De handen kunnen o.a. gebruikt worden om lokaal te magnetiseren, waarbij bijvoorbeeld pijnlijke plekken (stagnerende energie ) extra aandacht kunnen krijgen. De trilling van die kosmische energie is daarom ook nooit hoger dan de frequentie van de trilling van het fysiek lichaam van degene die magnetiseert (behandelaar). Het meest effectief is deze methode voor fysieke klachten.
Magnetiseren door concentratie
Bij deze wijze van magnetiseren wordt de persoon die behandelt als het ware "aangesloten" op een bundel kosmische energie. Degene die magnetiseert kan deze energie sturen naar plaatsen waar extra aandacht vereist is. Dit kunnen zowel de fysieke als de emotionele of mentale laag van de aura zijn. Aangezien de energie niet door het lichaam van de behandelaar gaat, behoud deze z'n hoge frequentie. Deze manier van magnetiseren is duidelijk effectiever dan magnetiseren vanuit de handen.
Magnetiseren op afstand
Met afstand wordt bedoeld dat de magnetiseur en de patiënt niet in elkaars nabijheid zijn. Geografische afstanden kunnen door energie moeiteloos overbrugd worden. Het magnetiseren gebeurt op dezelfde wijze als bij magnetiseren door concentratie.
Algemene reacties tijden en na het magnetiseren
De reacties tijdens en na het magnetiseren kunnen heel wisselend zijn. Ze zijn afhankelijk van de gevoeligheid van de patiënt en de frequenties van de doorgegeven kosmische energie. De meest voorkomende reacties TIJDENS het magnetiseren zijn o.a. het ervaren van een enorme rust, gevoel alsof er stroompjes door het lichaam gaan, warmte of juist kou waarnemen.
De meest voorkomende reacties NA het magnetiseren zijn o.a. een sterk ontspannen gevoel, een sensatie van enigszins afwezig zijn, loskomen van emoties, slaap krijgen. Een grote groep mensen ervaart echter niets. Dit wil niet zeggen dat er niets gebeurt ! Men is alleen (nog) niet in staat om deze zeer subtiele energie te beleven. Een en ander hangt af van de persoonlijke energieopbouw. Sommige mensen worden energetisch gevoeliger gedurende hun leven. Anderen zijn echter door hun energieopbouw nooit in staat deze energie waar te nemen. Wellicht past het niet in de persoonlijke levensopdracht om deze energie te beleven.
Source: http://www.spiriweb.nl
Sem comentários:
Enviar um comentário